PRAKTYKA WDZIĘCZNOŚCI PRZEZ UPODLENIE (Zakład Medycyny Niekonwencjonalnej #2)

"Czuję, że jestem robakiem. Co to za podły los. Wszyscy tylko chcą zgnieść mnie i zabić. Żadnej miłości w tym świecie. Porównuję się z robactwem. Przez kontrast, tak samo jak z zapachem, próbuję wyłuskać fragmentaryczne drobiny szczęścia w życiu ludzkim niewątpliwie zawarte.

ROBACZA KARMA

Szeroka szyba przednia w autobusie, coraz gęściej pokrywa się martwym robactwem. Gęsto. Niedługo może to zaowocować problemami z widocznością. Robaczki jeden po drugim oddają życie. Nawet nie wiedzą, co się właściwie stało. Taki robak żyje, je to czy tamto, rozmnaża się, może od czasu do czasu zawalczy o swoje życie, aż tu nagle *plask!*

    

Czy to oznacza, że został zrealizowany negatywny związek między robakiem, a nami? Tak się to tłumaczy po buddyjsku, że gdy człowiek ma wypadek, np. samochodowy to znaczy że dojrzał negatywny związek z przeszłości, w tym przypadku między kierowcami. A tutaj? Do skutku doszedł związek między robakiem i autobusem? A może robakiem i kierowcą, lub nami wszystkimi gremialnie pasażerami. Co to w ogóle ma być?"

      Proszę Państwa odczytałem właśnie fragment z dziennika jednego z naszych pacjentów, Akimova. Nasz zakład opieki zdrowotnej dla odklejonych literatów szczyci się tym, że dajemy im szansę precyzyjnego i/lub obfitego wyrażenia się. Jest to swoista symbioza. Oni piszą, my mamy pożywkę. Bazując na innowacyjnych badaniach zawartych w pracy licencjackiej Bartosza Kurosza, doszliśmy do daleko idących wniosków. Otóż nie ma sensu leczyć pacjenta. Proszę się nie martwić nie jesteśmy nieludźmi! Dbamy o szczęście naszych podopiecznych. A kiedy pisarz jest szczęśliwy? Kiedy pisze i ktoś go czyta! Tutaj mogą pisać, a my ich czytamy. Lecz nie tylko my! Nasze wydawnictwo Zszargana Psycha cieszy się popularnością na całym świecie. A co my z tego mamy? Pieniądze. A co z pisarzami? Proszę państwa! Który z pisarzy idealistów piszę dla pieniędzy! Litości!